Proterozoïcum, Cenozoïcum, Pleistoceen, Trias, prokaryoten, mitchondrieën, coelacanten, sauropoden… wie, wat, waar, hoe en vooral in welke volgorde ? Neem Jens Harders lijvige lees-, kijk- en bladerstrip Alpha ter hand en je raast van de Big Bang tot aan de laatste dinosauriërs. De prehistorie als een prentenboek. Soms wat opsommerig maar het boek leent zich met zijn jeugdencyclopedisch uiterlijk ook makkelijk tot het lezen van de aparte hoofdstukken (voorzien van kleurcodes en samenvattingen). Harder beeldt dit allemaal uit met zijn zwierige, barokke stijl vol pennestreken. Zeker bij de kosmische en geologische beelden nadert hij het abstracte beeldverhaal. Vanaf er herkenbare levensvormen opduiken leeft hij zich dan weer uit in dynamische scènes vol langverdwenen diersoorten of uitgebreide landschappen. Bovendien combineert hij dit met beelden uit de religies, mythologieën, de ruimtevaart, de wetenschappen of de kunsten (Magritte, Hergé, Trondheim, Hokusai of Woodring bijvoorbeeld). Kortom, alles dient de verbeelding van het prehistorische gebeuren. Intussen zwoegt Harder over Beta, een gelijkaardig overzicht van de menselijke geschiedenis...Hier en daar een fragment, of zelfs een hoofdstuk zullen de leerlingen dit nogal abstracte deel van de voorgeschiedenis helpen visualiseren. Anderzijds behoeft de prehistorie misschien meer beweging in tijd en ruimte en zullen audiovisuele beelden (3D) een levendigere indruk maken, alsook de causale verbanden wellicht duidelijker maken. Toch is dit boek zeker de moeite waard om als leraar geschiedenis of aardrijkskunde eens door te nemen. (SC)
Harder, Jens, Alpha…directions., Actes Sud – l’An 2, 2009